Terapia uwagi słuchowej metodą Prof. A. Tomatisa

Co To Takiego????

Zaburzenia uwagi słuchowej (lateralizacji słuchowej) u dzieci mogą przyczyniać się do trudności w nauce. Jedną z metod niwelujących ten problem jest terapia Alfreda Tomatisa polegająca na stymulacji audio-psycho-lingwistycznej.

Poznaj zasady i efekty terapii metodą Tomatisa.

Zaburzenia lateralizacji słuchowej i deficyt uwagi u dzieci mogą być przyczyną wielu dysfunkcji, np. autyzmu, zespołu Downa, porażenia mózgowego, dysleksji, dysgrafii, ADHD, zaburzeń mowy, trudności w nauce języków obcych.
Lateralizacja słuchowa jest to asymetria czynnościowa prawego i lewego ucha, wynikająca z różnic w budowie półkul mózgowych. Lateralizacja prawo lub lewouszna oznacza większą sprawność, a dokładniej – inny sposób słuchania, danego ucha. Prawe ucho skuteczniej wychwytuje dźwięki języka i przesyła je bezpośrednio do lewej półkuli mózgu, w której znajduje się główny ośrodek mowy. Usłyszane dźwięki są szybko przetwarzane i rozumiane. Jednak jeśli lewe ucho jest dominujące, to dźwięki przesyłane są najpierw do prawej półkuli (odpowiedzialnej za emocje), a stamtąd przez ciało modzelowate do lewej półkuli (odpowiedzialnej za racjonalne myślenie). Proces ten trwa o ułamek sekundy dłużej, niż w przypadku lateralizacji prawousznej, ale skutki są poważne.

Dziecko z zaburzoną lateralizacją (lewouszną) zatem może mieć problemy z:
o rozumieniem kilku poleceń wypowiadanych pod rząd,
o pamiętaniem tego, co było na lekcji,
o gubieniem sylab w wypowiadanych wyrazach lub myleniem podobnie brzmiących słów,
o jąkaniem (u 90% jąkających się dzieci stwierdzono dominację lewego ucha),
o przyswajaniem wiedzy i nauką języków obcych.

Wiadomo także, że istnieje bardzo ścisła zależność między głosem a słuchem. Słuchanie z natury jest bierne, a słyszenie wymaga aktywności. Główną funkcją ucha nie jest słuchanie, a właśnie słyszenie. Na umiejętność słuchania składa się zarówno zdolność przyswajania informacji, jak i odpowiedniego ich filtrowania. A na to, jak je filtrujemy ma wpływ lateralizacja.

Na co dzień nie zastanawiamy się, które ucho „słyszy lepiej”. Okazuje się jednak, że ma to bardzo duże znaczenie w postrzeganiu otaczającej rzeczywistości. Owa prawo i lewouszność wpływa na to, jak słuchamy. Za prawidłową lateralizację uważa się prawouszną. Lateralizacja lewouszna wpływa niekorzystnie na proces komunikacji i może prowadzić do zaburzeń głosu i mowy, przede wszystkim w sytuacjach stresu.

Kim był Alfred Tomatis?

Zróżnicowanie pojęć słyszenia i słuchania zawdzięczamy prof. Alfredowi Tomatisowi, francuskiemu otolaryngologowi. Był on synem śpiewaka operowego, co miało wpływ na jego życie zawodowe. Alfred Tomatis ukończył medycynę i wyspecjalizował się w problemach związanych z gardłem, nosem i uszami. Ojciec szybko zaczął mu podsyłać pacjentów – swoich kolegów-śpiewaków, którzy mieli kłopot z głosem. Po pewnym czasie Tomatis przedstawił swoją sztandarową tezę, że dolegliwości dotyczące głosu są ściśle związane z funkcjonowaniem narządu słuchu. – Aparat mowy nie może wyprodukować tego, czego nie słyszą uszy – stwierdził profesor. W przypadku osób zawodowo śpiewających powodem problemów było zniszczenie komórek słuchowych w uchu środkowym przez ich własny głos. W efekcie nie byli oni w stanie wydawać dźwięków w rejestrach dla nich niedostępnych.

Alfred Tomatis – (1920-2001), francuski otolaryngolog, neurolog i foniatra. Prowadził wieloletnie badania nad funkcjonowaniem uszu oraz ich wpływem na słyszenie, rozumienie, uczenie się i umiejętności językowe. Jest twórcą metody treningu słuchowego (stymulacji audio-psycho-lingwistycznej).

Zasady metody A. Tomatisa

Jak wnioski prof. A. Tomatisa mają się do trudności dzieci w nauce? Profesor wyszedł z założenia, że rozwój uwagi słuchowej w okresie prenatalnym (narząd słuchu jest już uformowany około 4-ego miesiąca ciąży) ma wpływ na wykształcenie kompetencji komunikacyjnych dziecka. Jeśli proces ten jest zakłócony, bo płód nie reaguje prawidłowo na głos matki, dziecko nie będzie zdolne do skutecznego komunikowania się ze światem zewnętrznym. Dodatkowo, jeżeli zaburzona jest lateralizacja słuchowa, problem narasta. Według prof. Alfreda Tomatisa te dwa czynniki mogą mieć wpływ na takie zaburzenia jak autyzm, ADHD, dysleksja, zaburzenia motoryki i koncentracji. Profesor znalazł zatem klucz do drzwi, za którymi kryły się szerokie możliwości terapii opartej na wiedzy o uwadze słuchowej.
Podstawowym elementem terapii jest głos matki, który płód słyszy od 20 tygodnia ciąży w bardzo wysokich częstotliwościach, zamykających się w przedziale 8–12 tys. Hz. Taką cechę ma muzyka, np. utwory Mozarta lub chorały gregoriańskie stosowane w pracy nad uwagą słuchową. Jest to kluczowy element prowadzenia terapii.
20 proc. – tyle szacunkowo wynosi odsetek dzieci, które mają specjalne potrzeby edukacyjne.

Profesor Alfred Tomatis opracowywał swoją metodę przez wiele lat. Miał bardzo precyzyjną wizję terapii dzieci. Twierdził, że dziecko musi wrócić do okresu prenatalnego, by przeżyć go ponownie, czyli jeszcze raz usłyszeć dźwięki, które wtedy do niego docierały. – wyjaśnia Jozef Vervoort, spadkobierca dorobku naukowego prof. Alfreda Tomatisa i założyciel kliniki Atlantis-VZW w Sint-Truiden w Belgii (mistrz i nauczyciel, który osobiście prowadził szkolenie naszych certyfikowanych terapeutów- Joannę Wichlińska-Pakirską, Elżbietę Mikłasz-Schab i Wiolettę Retwińską). Vervoort kontynuuje badania Tomatisa w dziedzinie audio-psycho-fonologii i szkoli terapeutów na całym świecie. Przez ostatnie trzy dekady przeprowadził terapię około 31 tysięcy dzieci i ponad 12 tysięcy dorosłych.

Dla kogo terapia A. Tomatisa?
20 proc. – tyle szacunkowo wynosi odsetek dzieci, które mają specjalne potrzeby edukacyjne, czyli wymagają pomocy w poprawianiu umiejętności związanych ze zdobywaniem wiedzy. Im wcześniej rodzice i nauczyciele wychwycą nieprawidłowości w funkcjonowaniu uwagi słuchowej, tym lepsze efekty może przynieść terapia.
– Normalnie rozwijające się dziecko powinno zacząć siadać w 6–7 miesiącu, stawać w 12–15 miesiącu życia, mówić choćby kilka słów w wieku 2-3 lat. W przeciwnym razie możemy podejrzewać problemy rozwojowe. – zwraca uwagę Jozef Vervoort.
Podobnie uważa Katarzyna Flak – logopeda, oligofrenopedagog, polonistka, terapeuta metody prof. Alfreda Tomatisa, która umacnia rodziców w przekonaniu, że powinni zaufać sobie i konsultować wszelkie niepokojące symptomy w rozwoju ich dziecka ze specjalistami. – Dzisiaj, po dwudziestu latach praktyki logopedycznej (w tym 13-letniej praktyki prywatnej) obserwuję większą intuicję i świadomość niesienia pomocy swojemu dziecku wśród rodziców i ciągłe bagatelizowanie deficytu dziecka, jakim jest rozwój mowy wśród dalszego środowiska małego pacjenta i niektórych specjalistów. Wraz z rosnącą ilością dzieci z Opóźnionym Rozwojem Mowy, specyficzne zaburzenia językowe SLI oraz dzieci ze spektrum autyzmu nie możemy ignorować braku rozwoju mowy u dziecka 2 i 3-letniego.

O metodzie A. Tomatisa i jej skuteczności rozmawiamy z Jozefem Vervoortem [WYWIAD www.poradnikzdrowie.pl]

Rozmawiamy z Jozefem Vervoortem, spadkobiercą dorobku naukowego prof. Alfreda Tomatisa, założycielem kliniki Atlantis-VZW w Sint-Truiden w Belgii i promotorem metody w Polsce we współpracy z Young Digital Planet, producentem rozwiązania „Uwaga Słuchowa”. Pod jego nadzorem, terapii zostało poddanych około 31 tys. dzieci i ponad 12,5 tys. dorosłych.
– Według globalnych danych rośnie odsetek dzieci z zaburzeniami, np. autyzmem i dysleksją. Z czego to wynika?
– Przyczyn może być kilka. Należy do nich między innymi większe narażenie kobiet w ciąży na stres, zanieczyszczenie środowiska, czy stosowanie silnych leków na zwykłe infekcje. Okres prenatalny jest niezwykle istotny i determinuje funkcjonowanie dziecka w przyszłości. Jeśli chodzi o czas po narodzinach dziecka, to nie bez znaczenia jest podawanie antybiotyków, o ile nie jest to uzasadnione. Nie do przecenienia jest także otoczenie dzieci troską i miłością. Matki powinny móc poświęcić im wystarczająco dużo czasu i uwagi. Znaczenie ma też dieta dzieci, a konkretnie unikanie szkodliwych pokarmów takich, jak przykładowo słodzone napoje gazowane.
– W jaki sposób rodzice mogą wybrać dobrego terapeutę?
– Metoda prof. A. Tomatisa opiera się na założeniu, że działanie terapeutyczne ma głos matki, ale przetworzony tak, by był identyczny z dźwiękiem, jaki słyszy płód. Rodzice powinni szukać terapeutów, którzy trzymają się zasad wyznaczonych pierwotnie przez profesora, a także używają sprzętu najwyższej jakości. To ma ogromne znaczenie przy terapii uwagi słuchowej. Terapeuci powinni być dobrze wyszkoleni, posiadać odpowiednie certyfikaty. Należy podkreślić, że muszą oni regularnie uzupełniać wiedzę na temat uwagi słuchowej, bo dziedzina ta nieustająco się rozwija.
– Kiedy możemy spodziewać się pierwszych rezultatów terapii?
– Po 9-12 dniach jej prowadzenia. W pewnym stopniu odzwierciedla to 9-miesięczny okres ciąży, chociaż nie twierdzę, że jest to reguła. Pierwsze efekty można podtrzymać i wzmocnić podczas terapii grupowej w przedszkolu. Np. przez godzinę dziennie w czasie wykonywania przez dzieci ulubionych czynności – układania puzzli czy rysowania.
– Po czym można poznać, że metoda Tomatisa działa?
– Najważniejsze wskaźniki to spokojniejsze zachowanie, poprawa koncentracji i funkcji motorycznych oraz umiejętności posługiwania się językiem w mowie i piśmie. Dzieci, które rozpoczynają terapię, są leczone do momentu osiągnięcia szczytu swoich możliwości, a miara jest przecież dla każdego inna. Ogólnie można powiedzieć, że 80 proc. dzieci poddanych terapii zrobiło bardzo duże postępy. W przypadku pozostałych 20 proc. także obserwujemy lepsze rezultaty, jednak nie osiągają one założonego maksimum.
– Czy dzieci, które współcześnie przychodzą na świat, potrzebują innego podejścia w terapii niż stosowane kilka czy kilkanaście lat temu?
– Prof. A. Tomatis powiedział 30 lat temu z właściwą sobie skromnością: „musimy rozwijać metodę, by jak najefektywniej pomagać dzieciom i trafiać dokładnie w ich potrzeby”. Od tamtej pory, dziecięcy świat uległ dramatycznym przemianom. Inne są więc także wymagania maluchów. Musimy więc adaptować metodę na bieżąco, korzystając z wniosków z naszych badań i doświadczeń.
– Jak uczulić rodziców, by nie przegapili ważnych symptomów zaburzeń uwagi słuchowej?
– Większość rodziców wie, jakie są prawidłowe etapy rozwoju dziecka. Np. wszystkie symptomy autyzmu pojawiają się przed trzecim rokiem życia. Często słyszymy, że rodziców coś niepokoi, że szukają porady. Tymczasem nierzadko lekarze mówią im, że nie należy przejmować się nieco wolniejszym postępami w rozwoju, że każde dziecko uczy się we własnym tempie. W rezultacie pomoc może nie nadejść we właściwym momencie. Radziłbym matkom bardziej ufać własnej intuicji.
– Jakie jest zainteresowanie metodą prof. A. Tomatisa?
– Znaczące. W ciągu ostatnich 12 lat wyszkoliliśmy ponad 210 nowych terapeutów, a popyt na wiedzę w tym zakresie wciąż rośnie.

Na co warto zwrócić uwagę wybierając terapeutę?
Przede wszystkim należy sprawdzić na jakim sprzęcie pracuje. Punktem wyjścia jest dźwięk, powinien mieć on najwyższą jakość. Mogą ją zapewnić jedynie słuchawki przewodowe, nie zaś bezprzewodowe, a także praca na dźwięku o jakości 24-bitowej, a nie 16-bitowej. Sprzęt przeznaczony do terapii głosem matki dla autystów powinien mieć certyfikat wyrobu medycznego. Oczywiście bardzo ważne są również szkolenia i certyfikaty którymi legitymuje się terapeuta.- nasza Poradnia posiada sprzęt 24-bitowy, certyfikowany wyrobem medycznym, rekomendowany przez Jozefa Vervoorta

Terapia A. Tomatisa testowana jest w Polskich szkołach
Kilkadziesiąt lat po odkryciach prof. A. Tomatisa mamy dowody, że terapia działa. W ramach projektu „Uwaga! Sposób na sukces”, firma Young Digital Planet wdrożyła metodę prof. Alfreda Tomatisa w kilkudziesięciu polskich szkołach. Zdiagnozowano wtedy 1149 uczniów, z czego w terapii wzięło udział 776 uczniów z 71 szkół podstawowych. Badania wykazały, że po 3 latach stosowania terapii od 50 do 70 proc. uczniów poprawiło swoje wyniki. O 5,8 proc. wzrosły umiejętności związane z uczeniem się (uwaga i pamięć), o 6,3 proc. – funkcji społecznych, o 7,5 proc. – zdolności językowych, i aż o 10,3 proc. – zdolności muzycznych.
Znaczenie głosu matki dla rozwoju dziecka w okresie prenatalnym potwierdzili naukowcy z Uniwersytetu w Stanfordzie. W badaniach wykorzystano rezonans magnetyczny, by sprawdzić reakcje mózgów u dzieci na różne dźwięki. Wyniki opublikowano w maju 2016 r.

8 zaburzeń, w których pomocna jest terapia metodą Alfreda Tomatisa

1. Nadpobudliwość

Badania Alfreda Tomatisa wskazały na to, iż jedną z przyczyn (lub przyczyną jedyną) ADHD mogą być zburzenia uwagi słuchowej oraz lateralizacji słuchowej. Dzieci z deficytem uwagi oraz hiperkinetyczne mają problemy słuchowe na tyle duże, iż są one bez problemu zauważalne.
Dzieci z ADHD nie są w stanie skoncentrować się na dźwiękach, zapominają kierowane do nich komunikaty po bardzo krótkim czasie oraz, co równie ważne, komunikują się w sposób raczej powierzchowny, nie mogąc udoskonalić czy doprecyzować werbalizowanej myśli. Co więcej, dzieci cierpiące na ADHD wykazują również specyficzną formę nadwrażliwości na dźwięki, którą to jest przewaga słuchania kostnego nad powietrznym. Owa przewaga prowadzi do nadpobudliwości oraz problemów z uwagą słuchową, a więc i słuchową percepcją. Metoda A. Tomatisa sprawdza się w tej sytuacji dlatego, że:

• ogranicza nadwrażliwość słuchową (a więc ogranicza nadpobudliwość dziecka)
• poprawia jego percepcję słuchową.

2. Problemy z koncentracją – zaburzenia koncentracji

Zaburzenia uwagi są z oczywistych powodów ogromnym problemem dla dzieci, które uczęszczają do szkoły. Utrudniają im bowiem aktywne i bierne uczestniczenie w zajęciach lekcyjnych i przyswajanie informacji. I tak np.zaburzenia koncentracji uwagi nie pozwalają odpowiednio skupić się na prezentowanym materiale, zbyt krótki okres trwałości uwagi z kolei sprawia, iż dzieci szybko się rozpraszają, brak podzielności uwagi utrudnia jednoczesne słuchanie nauczyciela i przepisywanie znajdujących się na tablicy notatek, a brak odpowiedniej wybiórczości uwagi powoduje, iż nie mogą skoncentrować się na treści lekcji, gdyż dekoncentrują je przykładowo hałasy dobiegające zza okna czy szepty kolegów.

Metoda A. Tomatisa okazuje się być wspaniałą pomocą dla dzieci cierpiących na różnego rodzaju zaburzenia uwagi. Prowadzony w jej ramach trening słuchowy pomaga dziecku nauczyć się skupiać na słuchowych bodźcach, co jest szczególnie ważne właśnie w szkole, gdzie wiele informacji przekazywanych jest przez nauczyciela werbalnie.
??Terapia ta przynosi bardzo pozytywne rezultaty – poddawane jej dzieci lepiej zapamiętują zasłyszane informacje, lepiej koncentrują uwagę na wybranych bodźcach, potrafią odróżniać te istotne od tych, od których należy się odciąć, chętnie współpracują z kolegami, wykonują polecenia nauczyciela etc.

3. Brak kontaktu z rówieśnikami

Trening słuchowy prowadzony w ramach terapii metodą A. Tomatisa jest niezwykle skuteczny w zakresie budowania w dzieciach tak chęci, jak i zdolności do nawiązywania kontaktów w grupie rówieśniczej. ⚡️Dzięki niemu dzieci otwierają się na innych, uczą się ich słuchać i lepiej wyrażać własne myśli i emocje, a więc lepiej się komunikować, co jest przecież podstawą każdej interpersonalnej relacji. Poza tym dodaje on dzieciom pewności siebie, co przekłada się na pojawienie się u nich odwagi do inicjowania znajomości (dzieci nie boją się podchodzić do innych i przedstawiać się, prosić o pomoc, pytać o zdanie etc.).
?Warto również zwrócić uwagę na to, iż dzięki metodzie A. Tomatisa dzieci lepiej panują nad swoimi emocjami, a więc pomaga im ona przełamać strach przed odrzuceniem czy brakiem akceptacji, a także, jeśli wykazują one skłonności do zachowań agresywnych i nie panują nad złością, zachować spokój i stać się bardziej przyjacielsko i koncyliacyjnie nastawionymi do świata.

4. Dysleksja

Metoda A. Tomatisa jest skutecznym elementem terapii dysleksji m.in. dlatego, że świetnie wspomaga koncentrację oraz zapamiętywanie, z czym dzieci dyslektyczne mają wielki problem.
??Sprawdza się ona szczególnie dobrze w przypadku dyslektyków cierpiących na zaburzenia o podłożu słuchowym. Stymuluje bowiem zdolności przetwarzania, kodowania, analizowania i interpretowania dźwięków. Jako że słuchanie jest niezbędnym elementem nauki mówienia, również dzieci mówiące niewyraźnie i cicho będą, dzięki słuchowemu treningowi zgodnie z zasadami metody A. Tomatisa, rozwijać swe językowe i komunikacyjne kompetencje. ?Nie oznacza to jednak, iż dyslektycy z zaburzeniami innego typu nic z terapii nie wyniosą – przeciwnie, zredukuje ona ich problemy z myleniem głosek i kolejności liter poprzez nauczenie ich koncentrowania się na słuchowych bodźcach.

5. Jąkanie

Jąkaniem nazywa się takie zaburzenie mowy, które ma postać nieintencjonalnego powtarzania, przerywania czy zniekształcania sylab i całych słów. Związane jest to z nieodpowiednią koordynacją ruchową mięśni odpowiadających za artykulację, fonację oraz za oddech. Lateralizacja u osób jąkających się jest zazwyczaj lewouszna bądź nieustalona. Proces przetwarzania sygnałów mowy odbywa się wolniej, co może powodować złą pracę drogi sygnału do mózgu i powodować zaburzenie.
?Trening Metodą A. Tomatisa może przyczynić się do przywrócenia fizjologicznej prawousznej lateralizacji, co niesie ze sobą efekt poprawienia płynności mowy. Oczywiście sam trening słuchowy nie zastąpi terapii logopedycznej. Jest jej uzupełnieniem. Osobie poddanej treningowi logopedycznemu oraz słuchowemu dużo łatwiej jest kontrolować słuchowo swoje wypowiedzi dzięki czemu potrafi korygować swoje błędy i szybciej osiągnąć pozytywny efekt w płynnej mowie.

6. Zespół Aspergera

Metoda A. Tomatisa to trening słuchowy, którego celem jest jak największe zredukowanie wszelkich zaburzeń uwagi słuchowej. Efekt ten bezpośrednio przekłada się na np. zdolności komunikacyjne, z którymi to, co warto powtórzyć, dzieci cierpiące na Zespół Aspergera mają największy problem.

?Dzięki odpowiedniej terapii wspomaganej programem metody A. Tomatisa mogą one poszerzyć swe społeczne i interpersonalne kompetencje, nauczyć się dokładniejszego słuchania oraz odczytywania komunikatów, a także bardziej precyzyjnego ich wyrażania.
?Metoda Alfreda Tomatisa pozwala ponadto lepiej radzić sobie ze stresem oraz frustracją, a także odbudowuje poczucie własnej wartości i sprawia, iż dzieci, niezależnie od tego, na jakie zaburzenia cierpią, lepiej radzą sobie tak w nawiązywaniu znajomości, jak i realizowaniu swych szkolnych czy quasi-szkolnych zainteresowań.

7. Autyzm

Metoda A. Tomatisa jest jednym z narzędzi pomocniczych w terapii dzieci autystycznych. Sprawdza się w leczeniu tego typu zaburzeń dlatego, iż, jako trening słuchowy, wspomaga funkcje słuchowe oraz koncentrację, zdolności językowe i komunikacyjne, a więc i społeczne, rozróżnianie tonów, analizę dźwięków etc. Polecana jest szczególnie w przypadku dzieci cierpiących na zaburzenia koordynacji sensomotorycznej. Wato zauważyć, iż dzieci autystyczne są nadwrażliwe na dźwięki i czują się przez nie „atakowane”. Trening na złagodzenie objawów owej nadwrażliwości i oswojenie się dziecka ze światem dźwięków. Poza tym proponowane w ramach Metody A. Tomatisa ćwiczenia stymulują Centralny Układ Nerwowy, co przekłada się na szeroko rozumianą poprawę procesów myślowych osoby biorącej udział w terapii.

8. Centralne Zaburzenie słuchu

CAPD to problem, którego konsekwencje mogą okazać się bardzo dalekosiężne. Prowadzi on bowiem do szeroko rozumianych kłopotów z nauką (czytaniem, pisaniem, zapamiętywaniem etc.), a nawet i z codzienną komunikacją interpersonalną, a więc, w konsekwencji, może stać się on również przyczyną poważnych zaburzeń emocjonalnych. Bardzo ważne jest więc, aby odpowiednio szybko ów problem zdiagnozować, a cierpiące z jego powodu dziecko poddać terapii, która będzie mu w stanie pomóc. Trening słuchowy zwany metodą A.Tomatisa sprawdza się doskonale jako narzędzie wspomagające terapię CAPD. Stymuluje on bowiem, ogólnie rzecz biorąc, te funkcje CUN, które są u dzieci cierpiących na centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego upośledzone. Metoda A.Tomatisa uczy koncentrowania się na bodźcach słuchowych, analizowania ich, przetwarzania etc., a także radzenia sobie ze stresem, co jest szczególnie ważne w przypadku dzieci, które na swe problemy reagują frustracją czy nawet agresją, w tym autoagresją.

EEG BIOFEEDBACK

Każdy z nas na co dzień funkcjonuje w różnych sytuacjach, tych przyjemnych, ale też takich wywołujących silny stres, napięcie nerwowe, czasem lęki, bezsenność, czy stany obniżonego nastroju. Każdy z takich stanów emocjonalnych znajduje odzwierciedlenie w aktywności naszego mózgu.

Poszczególnym stanom psychicznym człowieka odpowiadają określone częstotliwości i amplitudy fal mózgowych. Inna jest aktywność mózgu człowieka zrelaksowanego, a inna człowieka, który jest zestresowany, ma problemy z koncentracją, cierpi na bezsenność, jest w depresji.

Aktywność mózgu i całego organizmu człowieka można zarejestrować przy pomocy specjalistycznego sprzętu. Poradnia posiada sprzęt medyczny, certyfikowany. Elektrody podłączone do ciała badanej osoby przekazują do komputera informacje o aktywności elektrycznej, a następnie wszelkie zebrane dane są interpretowane i analizowane przez odpowiednie oprogramowanie.

Mózg ludzki posiada niesamowitą zdolność uczenia się. Nauczony określonego sposobu reagowania, może tę reakcję powielać w analogicznych sytuacjach. Często jednak reakcje, wzorce, które wypracowaliśmy w ciągu naszego życia nie są dla nas optymalne. Zdarza się, że nie radzimy sobie ze stresem, z koniecznością przyswajania i przetwarzania ogromnej ilości informacji, z presją otoczenia oraz z sytuacjami, które oceniamy jako trudne. Wzorzec pracy naszego mózgu bywa wtedy źródłem cierpienia i frustracji, blokując nas w dążeniu do rozwoju i samorealizacji, a także uniemożliwiając normalne, efektywne funkcjonowanie.

W takich wypadkach z pomocą przychodzi nam mózg z jego naturalną zdolnością do uczenia się i zmiany wzorców. Metoda, która umożliwia nam wyznaczenie celów – sposobu, w jaki nasz mózg powinien pracować w danej sytuacji (parametrów częstotliwości i amplitudy naszych fal mózgowych) oraz ich osiągnięcie, to właśnie terapia biofeedback.

Przebieg terapii EEG BIOFEEDBACK

Podczas każdego treningu ustalany jest wzorzec aktywności bioelektrycznej mózgu, do którego dążymy. Poprzez ustalenie progów dla trenowanych fal (wzmacnianych bądź hamowanych) wyznaczany jest indywidualny cel i sposób pracy. W czasie sesji trenujący ma pełny wgląd w obserwację czynności bioelektrycznej swojego mózgu. Istotą treningu jest wspólna praca terapeuty i trenującego.

W praktyce oznacza to na przykład, że trenujący obserwuje na ekranie animację i od sposobu pracy jego mózgu zależy, jak ta animacja przebiega. Jeśli trenujący osiągnie założone jako cel parametry pracy mózgu, animacja przebiega w sposób niezakłócony, kiedy jednak parametry zaczynają odbiegać od założonych, obraz na przykład może stawać się nieostry. Dzięki temu trenujący na bieżąco obserwuje na ekranie, jak pracuje jego mózg i ma możliwość, aby metodą prób i błędów uczyć się utrzymywać pożądane parametry jego pracy, które z czasem stają się dla mózgu nawykiem.

Terapia EEG Biofeedback wpływa pozytywnie na:

• procesy poznawcze (minimalizuje dysfunkcje poznawcze) oraz procesy regulacyjne organizmu
• funkcjonowanie w warunkach stresu – zwiększa odporność psychiczną, redukując negatywny wpływ czynników stresogennych co sprzyja efektywnemu działaniu w życiu codziennym
• sprawność intelektualną-wzrost efektywności w pracy, zwiększenie zdolności zapamiętywania i koncentracji
• reguluje funkcjonowanie emocjonalne-wycisza nadmierne emocje
• pozwala radzić sobie z trudnymi sytuacjami
• likwiduje stany lękowe
• normuje fazy snu

Po kilku sesjach mózg asymiluje nowe połączenia. Kolejne sesje pozwalają na utrwalenie nowo nabytych „umiejętności” oraz na automatycznie zachodzenie całego procesu.

Ze względu na swoje działanie metoda EEG Biofeedback zalecana jest między innymi w terapii następujących zaburzeń:

• -zaburzenia lękowe, obsesyjno-kompulsywne
• -wypalenie zawodowe, zespół chronicznego zmęczenia,
• -odczuwanie nadmiernego napięcia i stresu
-przewlekłe bóle głowy, migreny -zaburzenia zachowania,
• -zaburzenia emocjonalne
• -ADHD i ADD, zaburzenia pamięci
• -przewlekłe bóle głowy
• -zaburzenia snu
• -stany depresyjne
• -zaburzenia przyjmowania pokarmu
• -zaburzenia psychosomatyczne
• -uzależnienia
• -zaburzenia mowy, jąkanie się
• -tiki
• -odczuwanie przewlekłego bólu
• -moczenie się nocne
• -uzupełnia rehabilitację osób po urazach głowy, udarze

Treningi EEG Biofeedback stanowią ważny element w przyspieszaniu efektywności innych rodzajów terapii.

EEG- Biofeedback dla dzieci

EEG Biofeedback zalecany jest zarówno dzieciom jak i młodzieży w celu poprawy funkcji umysłowych oraz osiągnięcia korzyści, tj.:

PRZEDSZKOLA
• panowanie nad emocjami,
• nauka skupiania uwagi,
• pomoc w zaburzeniach mowy,
• zmniejszanie nadpobudliwości psychoruchowej,
• poprawa w zasypianiu,
• pomoc w tikach nerwowych,
• zmniejszenie lęków, napadów płaczu, paniki, złości,
• poprawa koordynacji,
• zwiększenie cierpliwości,

SZKOŁY PODSTAWOWE, GIMNAZJA
• poprawa pamięci,
• lepsza koncentracja,
• obniżenie rozkojarzenia, apatii,
• zwiększenie kreatywności,
• pomoc w częstym zamyślaniu się na lekcjach,
• lepsze panowanie nad emocjami,
• pomoc w problemach, m.in.: ADHD, dysleksja, dyskalkulia,
• pomoc w wahaniach nastroju,
• pomoc w zespole Aspergera,

SZKOŁY ŚREDNIE
• wzmacnianie odporności na stres,
• umiejętność obniżania tremy podczas wystąpień publicznych,
• zmniejszanie agresji, nerwowości, wybuchowości,
• nauka technik relaksacyjnych,
• pomoc w bulimii, anoreksji,
• pomoc w jąkaniu,
• pomoc w depresji, nerwicy,
• pomoc w uzależnieniach,
• nauka spokoju, pozytywnego myślenia.